Με ποιον τρόπο μετέχουν τα θνητά του αιωνίου και θείου

Ιn what way mortal creatures partake of the eternal and divine

 

Ώστε πρώτα θα πρέπει να μιλήσουμε για την τροφή και τη γέννηση. Διότι η θρεπτική ψυχή και στα άλλα πλάσματα υπάρχει, και από τις δυνάμεις της ψυχής είναι η πιο κοινή και πρώτη, βάσει της οποίας υπάρχει η ζωή σε όλα τα ζώντα.

Έργα της είναι η γέννηση και η χρήση της τροφής. Διότι το πλέον φυσικό έργο στα ζώντα, όσα είναι ολοκληρωμένα και δεν είναι ανολοκλήρωτα, ή γεννιούνται από μόνα τους, είναι το να κάνει ένα άλλο σαν αυτό, το ζώο ένα ζώο, το φυτό ένα φυτό, ώστε να μετέχουν στο αιώνιο και θείο στο μέτρο που μπορούν. Διότι όλα εκείνο επιθυμούν, και χάριν εκείνου πράττουν όσα εκ φύσεως πράττουν. Το «χάριν εκείνου» είναι διττό: το ένα είναι ο σκοπός, το άλλο το μέσο δια του οποίου επιτυγχάνεται αυτός.

Αφού λοιπόν αδυνατούν να μετέχουν στο αιώνιο και θείο με συνεχή παρουσία, λόγω του ότι κανένα από τα φθαρτά δεν μπορεί να παραμείνει το ίδιο και ένα στον αριθμό, μετέχει σ’ αυτό, στο μέτρο που μπορεί το καθένα, άλλο περισσότερο και άλλο λιγότερο. Και αυτό που παραμένει δεν είναι το ίδιο, αλλά σαν αυτό, ένα όχι στον αριθμό αλλά στο είδος.

Ὥστε πρῶτον περὶ τροφῆς καὶ γεννήσεως λεκτέον· ἡ γὰρ θρεπτικὴ ψυχὴ καὶ τοῖς ἄλλοις ὑπάρχει͵ καὶ πρώτη καὶ κοινοτάτη δύναμίς ἐστι ψυχῆς͵ καθ΄ ἣν ὑπάρχει τὸ ζῆν ἅπασιν.

Ἧς ἐστὶν ἔργα γεννῆσαι καὶ τροφῇ χρῆσθαι· φυσικώτατον γὰρ τῶν ἔργων τοῖς ζῶσιν͵ ὅσα τέλεια καὶ μὴ πηρώματα ἢ τὴν γένεσιν αὐτομάτην ἔχει͵ τὸ ποιῆσαι ἕτερον οἷον αὐτό͵ ζῷον μὲν ζῷον͵ φυτὸν δὲ φυτόν͵ ἵνα τοῦ ἀεὶ καὶ τοῦ θείου μετέχωσιν ᾗ δύνανται· πάντα γὰρ ἐκείνου ὀρέγεται͵ καὶ ἐκείνου ἕνεκα πράττει ὅσα πράττει κατὰ φύσιν. τὸ δ΄ οὗ ἕνεκα διττόν͵ τὸ μὲν οὗ͵ τὸ δὲ ᾧ.

Ἐπεὶ οὖν κοινωνεῖν ἀδυνατεῖ τοῦ ἀεὶ καὶ τοῦ θείου τῇ συνεχείᾳ͵ διὰ τὸ μηδὲν ἐνδέχεσθαι τῶν φθαρτῶν ταὐτὸ καὶ ἓν ἀριθμῷ διαμένειν͵ ᾗ δύναται μετέχειν ἕκαστον͵ κοινωνεῖ ταύτῃ͵ τὸ μὲν μᾶλλον τὸ δ΄ ἧττον· καὶ διαμένει οὐκ αὐτὸ ἀλλ΄ οἷον αὐτό͵ ἀριθμῷ μὲν οὐχ ἕν͵ εἴδει δ΄ ἕν.


Βιβλιογραφία: Αριστοτέλους Περί ψυχής (415a.22 έως 415b.8)
Απόδοση κειμένου: Κότσαλης Γεώργιος