Αυτό του οποίου τίποτε δεν μένει έξω, αυτό είναι πλήρες και ολόκληρο. Διότι έτσι ορίζουμε το ολόκληρο (ολοκληρωμένο), αυτό του οποίου τίποτε δεν απουσιάζει, π.χ. άνθρωπος ολόκληρος ή κιβώτιο.
Και ό,τι ισχύει για τα επί μέρους ολόκληρα, το ίδιο ισχύει και για το κυρίως ολόκληρο, όπως το σύμπαν του οποίου τίποτε δεν είναι έξω. Όποιου όμως υπάρχει απουσία έξω, δεν είναι όλον, οτιδήποτε κι αν απουσιάζει.
Το ολόκληρο και το πλήρες ή είναι εντελώς τα ίδια ή παραπλήσια στη φύση. Και τίποτε δεν είναι πλήρες, αν δεν έχει τέλος· το δε τέλος είναι πέρας.
(Φυσικά 207a.8 έως 207a.14)
Απόδοσις κειμένου: Κότσαλης Α. Γεώργιος
